Końcówka lata i początek jesieni to dla mnie najbardziej pożyteczne miesiące. W niemal każdym sensie: przeczuwając nadejście zimy i żegnając lato człowiek robi sobie miejsce, porządkuje co ma i zabiera się za dawno przygotowane rzeczy. U mnie więc wydarzyło się przemeblowanie (przesunęłam wielki, stary kredens z kuchni do salonu!), przerzuciłam większość książek z regałów (trzech!) by ponownie je poukładać i przeczytałam książki pisarki, do której chodzę na Warsztaty Pisarskie Maszyny Do Pisania. Od końca sierpnia zebrał mi się całkiem spory stos lektur, które tradycyjnie zapisuję na Blogu, by móc do niego wracać, kiedy pamięć mnie zawiedzie. Jednocześnie zachęcam do zapoznania się, bo większość to pozycje, które śmiało mogę polecić. Prawie wszystkie książki są wypożyczone z Biblioteki albo od Przyjaciół, dlatego biorą udział w Wyzwaniu #WyPożyczone.
Jeff Haden "Mit Motywacji"
O tej książce gdzieś coś słyszałam, czyli była sławna. Gdy mi wpadła w ręce w Bibliotece wzięłam bez wahania. Przeczytałam ją jadąc pociągiem relacji Gdynia - Łódź w jedną i drugą stronę. Tak, zajęła mi łącznie około 4h (zaczęłam wtedy czytać również inną książkę bo lubię poradniki miksować z beletrystyką). Nie jest wcale aż taka cienka, liczy 272 strony. Każda z tych stron jest wartościowa: nie powtarzają się myśli autora jak zacięty maszynopis (jak u Briana Tracy). Tutaj naprawdę można sporo wynieść dla siebie. I się dzielić. Znajdziemy tu nie tylko "przepis" jak sięgnąć sukcesu zawodowego, związkowego (miłosnego), towarzyskiego ale i jak schudnąć kilka kilogramów ;) Podobały mi się zwłaszcza nawiązania do doświadczeń autora i analizę sukcesów osób, które powołuje. Smaczek: miodek, ale i marchewka! Pozycja zdecydowanie warta przeczytania!
Joanna Bator "Ciemno, prawie noc"
Nie pamiętam bym sięgała wcześniej po książki Joanny Bator, więc ta była dla mnie "czystą kartą", po której niczego się nie spodziewałam. A jednak przemieliła mnie i wypluła z mindfuckiem. Serio. Niesamowite opisy, klimat jak z najmroczniejszego thrilleru, z Silent Hill na Śląsku (co w sumie jest prawdopodobne z dymem i szarością otulające ten rejon), sprawa do rozwiązania, która wciąga jak bagno, coraz mocniej w grząskie błoto... Historia głównej bohaterki: druzgocąca, smutna. W ogóle cała ta książka trochę za mocno uderza w te smutne, drętwe rejony, kiedy już się żyć nie chce bo i po co jak wszędzie tylko syf, mrok i brudy.
Jestem ciekawa jak film wypadł, niestety nie miałam nastroju by iść na to do kina. Książka na pewno do polecenia, ale osobom raczej mniej wrażliwym na wahania nastroju. Pytanie tylko czy tacy nie-wrażliwcy coś dla siebie tutaj znajdą?
Małgorzata Warda
"Tą którą znam"
"Dziewczyna z Gór"
"Dziewczynka, która widziała zbyt wiele"
Dawno temu recenzowałam pierwszą książkę, jaką przeczytałam Małgorzaty i która zrobiła na mnie olbrzymie wrażenie ("Nikt nie widział, nikt nie słyszał"). Słusznie wtedy napisałam, że od tej książki nie można było się oderwać: nie było ze mną kontaktu od pierwszej do ostatniej strony. I tak jest z innymi książkami Małgorzaty Wardy. Otwierasz je i przenosisz się do świata, w którym czujesz się jak u siebie a jednak widzisz więcej: wiesz więcej. Wiesz, że dziewczyna, która przenosi się z miejsca na miejsce, pozując przed kamerą nosi w sobie tajemnicę i nie potrafi się od niej uwolnić. Wiesz, że dziewczynka, która lękliwie trzyma się mężczyzny tak naprawdę została brutalnie wyrwana ze swojego świata by poznać świat jego: zupełnie inny. Widzisz nastolatków, którzy przeżyli piekło ubrane pod płaszczykiem dobroci kochanej ciotki, która zamiast dawać opiekę i wzbudzać zaufanie zafundowała im traumę razem ze swoim facetem. I właśnie o to chodzi: żeby zobaczyć. Żeby nie przejść obojętnie. Żeby zrobić coś, co może uratować każde z tych osób. Treść książek nie jest czarno-biała, tak jak czarno białe nie jest nasze życie: składa się z naczyń połączonych, wywierających na siebie wpływ, sprawiające, że los płynie prędkim potokiem przez wszystkie dostępne mu naczynia. Nie zważa na to, ile rozchlapie dookoła. Jak wpłynie na resztę. Co z tego wyjdzie i dokąd zmierza. Panta rhei.
Aż trudno uwierzyć, że tak mocne, dosadne książki pisze urocza, drobna blondynka: Małgorzata Warda. Trudno wyobrazić sobie, ile krwawych, przesyconych bólem i niesprawiedliwością scen wytworzył jej umysł i pozwolił przelać na karty książek. Ale właśnie dzięki temu uwrażliwia nas na to, na otoczenie. Bo być może każdy z nas kiedyś zetknął się z którymś z bohaterów.
Wszystkie książki autorki, które przeczytałam noszą w sobie niezwykle trudne historie. Bolesne. Ignorowane. Wydobywając je na wierzch autorka nie tylko wzbogaca literaturę polską o doskonałą prozę ale też uświadamia. Zarówno ofiary jak i oprawców. Nie mówi wprost, ale nakierowuje gdzie i jak można znaleźć pomoc. Podaje statystyki: zaginięć, gwałtów, porwań.
W tym miejscu chciałabym gorąco zachęcić do odwiedzin strony, którą zajmuje się Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę i rozpropagowaniu jej gdzie tylko się da: niech leci aż trafi na kogoś, kto będzie jej potrzebował: https://116111.pl/
Fundację Dajemy Dzieciom Siłę można wspierać jednorazowo lub cyklicznie przez wpłacanie datków lub zamawiając polecenie zapłaty. To od nas zależy czy ten telefon będzie działał.
Jakub Małecki "Dżosef", "Rdza"
Z Jakubem Małeckim również miałam "do czynienia" wiele lat temu przy okazji recenzji książki "W odbiciu". Obserwowałam powolny sukces Małeckiego na przestrzeni lat aż któregoś razu zawitał do mojego miasta dzięki zaproszeniu Biblioteki. Poszłam. Wzięłam swój egzemplarz i usiadłam sobie gdzieś z tyłu bo ciężko było się upchać na przodzie. Tyle ludu przyszło. I okazało się, że pan Małecki to całkiem spoko gość, który pisze piękne książki. Szczególnie poruszył mnie opis budowania powieści przez Jakuba - przyznał, że robi to w Excelu (pracował wcześniej w Banku i zapewne to pokłosie tamtej przygody zawodowej). Nie pamiętałam o czym była poprzednia książka, ale na długo zapamiętam o czym były dwie następne, które przeczytałam zaraz po spotkaniu z autorem. Dziwię się sobie, że wcześniej ich nie przeczytałam bo są magiczne. Dosłownie i w przenośni: to znowu książki takie, które zabierają czytelnika i oddają go rzeczywistości po ostatniej stronie. Uwielbiam trafiać na takie książki. Wtedy czuję, że książki naprawdę coś dają (a nie tylko zabierają czas i pieniądze). Tutaj wzruszeń nie było końca. Szczególnie "Rdza" wpłynęła na mnie, wydrążyła w środku dziurę i wstawiła plombę: dała historię, na podstawie której wyobrazić sobie można jak koleje losu na siebie wpływają: jak zataczają kręgi i rzutują na teraźniejszość. Jaką to ma siłę! Nie będę uchylać rąbka tajemnicy, warto samemu się przekonać.
Najbardziej boją się śmierci osoby, które zmarnowały dotychczasowe życie. Trzeba wykorzystać życie do końca. A śmierci pozostawić wypalone zgliszcza.
Irvin Dawid Yalom "Mama i sens życia. Opowieści psychoterapeutyczne"
To, że interesuję się psychologią i psychoterapią nie jest absolutnie żadną tajemnicą: jako osoba mająca diagnozę psychiatryczną i długą historię leczenia - byłoby dziwne, gdybym nie interesowała się "powrotem do zdrowia".W tej książce znalazłam sześć historii z życia doktora Yaloma. Sześć pięknych, działających jak balsam na duszę, szczerych historii, w których można znaleźć coś, co nas ukoi. Co zabierze nas w bezpieczną podróż w głąb siebie, w swoje wspomnienia. W tej pozycji autor rozprawia się ze strachem przed śmiercią: wszystkie opowieści krążą w okół tego tematu. Jednak nie jest to książka o śmierci. Jest o życiu, którego nie wolno zmarnować.
Marc Elsberg, "Zero"
Do tej książki przymierzałam się od 3 lat, czyli tyle ile minęło od przeczytania pierwszej, genialnej książki "Blackout". Świetnie napisany technologiczny thriller. Opowieść jest tak napisana, że niemal wierzy się, że tak właśnie jest. Zarówno w tej książce jak i poprzedniej przeze mnie przeczytanej. Polecam na zimowe wieczory. Dwa. Maksymalnie trzy - bo lektura jest sprawnie napisana, akcja mknie a technologiczne zawiłości nie są wcale takie trudne w dodatku są wyjaśniane.
Czy to nie paradoks? Wiemy o sobie nawzajem więcej niż kiedykolwiek, a mimo to nigdy tak mało nie ufaliśmy jeden drugiemu.
Jon Reed "Marketing internetowy. Szybkie łącze z klientami"
Z dumą mogę stwierdzić, że wiele rzeczy było dla mnie jasnych, więc mogę powiedzieć, że książka jest dla początkujących osób, które chcą się zająć marketingiem w sieci. Czyli w zasadzie dla każdego przedsiębiorcy lub świeżego marketingowca.
Czy polecam? Trudno powiedzieć. Wszystko znajdziemy w sieci. Nie kupiłabym tej książki, ale że wpadła mi w ręce w Bibliotece to przygarnęłam.
Paweł Reszka "Mali Bogowie. O znieczulicy polskich lekarzy"
Przeczytałam pierwszą z dwóch części. Nie byłam zachwycona. Ani książką, ani tym co w niej znalazłam. Sam sposób pisania reportażu oceniam bardzo dobrze, jednak tematyka jest dla mnie już mocno wybrzmiała. Bo to żadna tajemnica co się działo na przestrzeni lat w naszym kraju. Mimo wszystko lektura dość depresyjna. Mam nadzieję, że druga, świeższa część będzie chociaż trochę światełkiem w tej ciemności.
Doceniam jednak obecność tego typu książek na naszym rynku. Tak powinno być: reportaże powinny szczerze i otwarcie opisywać rzeczywistość. Dać do myślenia. Szkoda tylko, że nie wiadomo komu: lekarze nie będą mieli na nią czasu a osoby korzystające z NFZ nie mają wyjścia. Wszystko kręci się dookoła jednego. Nie trudno zgadnąć czego.
Jeszcze jedna książka "branżowa":
Jeszcze jedna książka "branżowa":
Baszuro Paweł, "U mnie działa Język branży IT"
Spodobał mi się tytuł, bo często w serwisie tak właśnie sobie mówimy, to powszechne powiedzonko, chyba nie tylko w IT. Pomyślałam sobie, że może czegoś nowego się dowiem i może w istocie tak było, ale informacji było tyle, że już nic nie pamiętam. Serio - co za dużo, to nie zdrowo. Może też za szybko przeczytałam książkę i dlatego też niewiele pamiętam. Nie ma więcej niż 200 stron, materiał jest na przykładach. Nie jestem już takim absolutnym laikiem więc dla mnie było zrozumiałe, ale gdyby to była pierwsza informatyczna książką, która miałaby mi coś wyjaśnić to raczej dalej bym nic nie wiedziała. A więc nie do końca polecam. Znaleziona w Bibliotece Wiedzy, którą odświeżono i dodano mnóstwo tytułów.
To nie wszystko. Pozostały trzy książki, które są moją własnością, ale które opiszę w osobnej notce. Tymczasem zachęcam do komentowania i podsyłania tytułów, które ostatnio przeczytaliście, które polecacie lub które absolutnie, Waszym zdaniem, należy omijać szerokim łukiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz